Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας | Ανδρέας Εμπειρίκος (1936-1937)

2
Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας | Ανδρέας Εμπειρίκος (1936-1937)
Τα βήματά μου αντηχούν στη βελουδένια στρώσι της σκιάς μου.
Martin+Munkacsi3
Ακόμη λίγη θάλασσα, ακόμη λίγο αλάτι.
Έπειτα θάθελα να κυλισθώ στην αμμουδιά μαζί σου.
sea
Η σιωπή λικνίζεται στην αμμουδιά. Τα πόδια της πατούν στην κυανή,
στην άνευ έρματος ακρογιαλιά θαλάσσης που καθεύδει.
.
Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας (1936-1937)
Ενδοχώρα (1945)

2 thoughts on “Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας | Ανδρέας Εμπειρίκος (1936-1937)

  1. You are the only person I can talk with about the shade of a cloud, about the song of a thought. ~

    — because you are so absolutely resonant — like seawater, my lovely. ^

    I love your eyes — closed — all the little tails of your thoughts, your stretchy vowels all the little tails of your thoughts, your stretchy vowels. *

    Vladimir Nabokov / Letters to Véra / 1923 -77 // ~July 1923 / ^Nov 1923 / *Dec 1930

    .

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *