Book//mark – O νεκρός κυριεύει τον ζωντανό | Henri Troyat, 1942
”Θα πρέπει, απο δω και πέρα, να συνηθίσω στο μυστικό μου, να το πνίξω, να το χώσω βαθιά μέσα μου, για να μη μ’ εμποδίζει στις κινήσεις μου. Θα πρέπει να παίξω, απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό, την κωμωδία της αθωότητας και της γαλήνης. Μια πειθαρχία.”
”Τριγυρνάω στους γειτονικούς δρόμους, με το κεφάλι χαμηλωμένο, το βήμα άρρυθμο. Μου φαίνεται ότι οι περαστικοί με παρατηρούν και με κρίνουν. Και η προσοχή τους μου θυμίζει όσα θέλω να ξεχάσω.”
”Όλες οι ζωές είναι χτισμένες πάνω στο ψέμα, αναθρεμμένες, ζωντανεμένες απο το ψέμα. Ο ένας περηφανεύεται για έναν τίτλο ευγενείας που ποτέ του δεν είχε, ένας άλλος για κάποιο ταλέντο που του λείπει κι ένας τρίτος για μια γυναίκα που δεν κατάχτησε παρά μονάχα στα όνειρά του. Και αυτές οι εσωτερικές απάτες γίνονται η αιτία της ζωής τους και η δύναμη τους. Δίνουν στην ύπαρξη τους την ποίηση που τους κάνει να ξεχωρίζουν απο τους άλλους. Τους επιτρέπουν ν’ αναπνέουν στο ύψιστο επίπεδο του ιδανικού. Είμαι κι εγώ σαν αυτούς, ανυψωμένος, μεγαλωμένος απο το ψέμα.”
”Έχουμε όλοι μας μια μικρή εύθραυστη καρδιά, ένα τόσο δα κεφαλάκι στενό και λεπτά οργανωμένο. Ένας μηχανισμός σε μινιατούρα, που δέχεται και χωνεύει χαρές και λύπες στο μπόι του, χαρές και λύπες περιορισμένες, χαρές και λύπες για όλα. Αλλά αν μας βάλουν ένα όμορφο ψεύτικο νόμισμα και μπλοκάρει μέσα μας και δε μπορεί να κατέβει, όλη η μηχανή χαλάει.”
Η βεβαιότητα της ανικανότητας μου είναι τόσο έντονη μέσα μου, που δεν έχω πια το κουράγιο να σκεφτώ. Βρίσκομαι μπροστά σ’ αυτή τη βεβαιότητα, όπως μπροστά σ΄έναν άσπρο τοίχο. Εδώ σταματάει κάθε μου προσδοκία.”
”Ξέρω που σταματάει κάθε κλαδί που ξεκινάει απο μένα.”
I felt the sensation of each of the directions I mentally and emotionally turned into amazed at all the possible directions you can take with different motives that come in like it can make you a different person — I’ve often thought of this since childhood of suppose instead of going up Columbus as I usually did I’d turn into Filbert would something happen that at the time is insignificant enough but would be like enough to influence my whole life in the end? — What’s in store for me in the direction I don’t take?
but I should have known from her original announcement of independence to believe in the sincerity of her distaste for involvement, instead hurling on at her as if and because in fact I wanted to be hurt and 'lacerate' myself
Forgive the conjunctions and double infinitives and the not said..
[The end of a letter from Mardou – a character in the book]
Jack Kerouac / The Subterraneans / 1958
[A semi-fictional account of his short romance with a black woman named Alene Lee in San Francisco in 1953.]
http://www.lewiswaynegallery.com/lobbycards/21496.jpg
[The Subterraneans / US lobby card / 1960 /dir. Ranald MacDougall]
.