Η παιδική ηλικία ενός μάγου | Hermann Hesse, 1923
”Ως τα δεκατρία μου χρόνια ποτέ δε σκέφτηκα στα σοβαρά τι θα ήθελα να γίνω μια μέρα, ή τι επάγγελμα θα έπρεπε να διαλέξω. Σαν όλα τα μικρά αγόρια, αγαπούσα και ζήλευα πολλά επαγγέλματα: του κυνηγού, του κωπηλάτη, του σιδηροδρομικού οδηγού, του ακροβάτη, του εξερευνητή της Αρκτικής. Η πιο μεγάλη μου προτίμηση, κατά πολύ πάντως, ήταν το να γίνω μάγος.”
”Όταν ήμουν παιδί, αυτή η επιθυμία της μαγείας κατευθυνόταν προς παιδικούς εξωτερικούς σκοπούς: θα ήθελα να μπορώ να κάνω τα μήλα να μεγαλώσουν το χειμώνα και διαμέσου της μαγείας να γεμίσω το πορτοφόλι μου με χρυσό και ασήμι. Ονειρευόμουν να κάνω με τη μαγεία ανάπηρους τους εχθρούς μου και μετά να τους ντροπιάσω με τη μεγαλοψυχία μου, και να επιστρατευθώ ως πρόμαχος και βασιλιάς΄ ήθελα να έχω την ικανότητα να βρίσκω κρυμμένους θησαυρούς, ν’ ανασταίνω τους νεκρούς και να κάνω τον εαυτό μου αόρατο. Ήταν αυτή την τέχνη του να γίνεται κανείς αόρατος που θεωρούσα την πιο σημαντική κι επιθυμούσα βαθύτερα μέσα μου πιο πολύ.”
”Έτσι συνέβη αργότερα, καιρό μετά που είχα μεγαλώσει και ασκούσα το επάγγελμα του συγγραφέα, που συχνά προσπαθούσα να εξαφανιστώ πίσω από τα δημιουργήματά μου, να βαφτίσω πάλι τον εαυτό μου και να κρυφτώ πίσω από παιχνιδιάρικα επινοημένα ονόματα – προσπάθειες που αρκετά παράξενα τις παρεξηγούσαν συχνά οι συνάδελφοι μου συγγραφείς και τις έστρεφαν εναντίον μου.”
Αυτοβιογραφικά κείμενα, 1923