Η φωτιά στο δάσος κι ένα μικρό κολιμπρί | Περικλής Κοροβέσης, 1969-2017
Colibri Serrirostris (White-vented violetear)
”Ο φάλαγγας είναι μια υπερβολικά μεγάλη δύναμη που ενεργεί πάνω σου. Σου δίνει την εντύπωση πως γλιστράς σε μια μεγάλη, επικλινή γυαλιστερή επιφάνεια και πέφτεις πάνω σ ένα σκληρό, γρανιτένιο τοίχο. Αν δεν ήξερες πως σε χτυπάνε στα πόδια, θα σου ήταν αδύνατον να προσδιορίσεις από πού έρχεται.”
”Το μαξιλαράκι, τα ηλεκτρόδια, τα λουριά, το στηθοσκόπιο. Είναι φανερό πως είμαι αιχμάλωτος. Βρίσκομαι εντελώς ανέτοιμος να αντιμετωπίσω τον αιώνα μας.”
”Το ρεύμα διέρχεται τον ανθρώπινο οργανισμό σε συνεχή κύματα. Νομίζεις πως τα κόκαλά σου, η σάρκα σου, τα νεύρα σου είναι λαστιχένια και κυματίζουν όπως ένα χαλί που το τινάζεις από το μπαλκόνι. Το στόμα σου, η γλώσσα σου, γίνεται σα χαλκός και είναι λιγάκι αλμυρό, το στομάχι σου, τα άντερά σου και τα γεννητικά όργανα γίνονται μια ενότητα συμπαγής, σιδερένια που σε τσιμπάει σα να’ χει καρφίτσες. ”
”Έφευγα, έφευγα μέσα σ ένα καταφύγιο λήθαργου. Μόλις που άκουγα τη φωνή του από πολύ μακριά, μέχρι που χάθηκα εντελώς. Είχα μια αίσθηση ελευθερίας. Σαν να’ χα ξεφύγει από κάτι πολύ τρομερό. Η νέα ποιότητα τώρα ήταν πως αυτή τη δύναμη της ελευθερίας σχεδόν τη χειριζόμουνα.”
”Σήμερα έχει ξεχαστεί το ‘αγαθά κόποις κτώνται’ και έχει υπερισχύσει η λογική της μασημένης τροφής, η οποία,
συνήθως, είναι και τοξική. ”Εγώ υπήρξα άριστος μαθητής. Μου πήρε δεκαετίες να ξεμάθω ό,τι έμαθα στο σχολείο”.”
”Η καταστροφή δεν ζυγώνει ποτέ με το όπλο στο χέρι. Ερχεται ύπουλα, στις μύτες των ποδιών. Σε κάνει να βλέπεις το κακό στην καλοσύνη και το καλό στην κακία.”
”Οι πρώτοι που στήριξαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ήταν οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες, που είδαν τα κέρδη τους να εξακοντίζονται στα ύψη γιατί οι εργαζόμενοι είχαν εγκλειστεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όχι αναγκαστικά σε αυτά των ολοκαυτωμάτων, αλλά σε αυτά της κοινωνίας.”
”Καθοριστικό ρόλο για την επικράτηση της μιας και μοναδικής αλήθειας ήταν οι μονοθεϊστικές θρησκείες που έγιναν ιδεολογίες των αυτοκρατοριών.”
^”Οταν έπιασε φωτιά το δάσος, όλα τα ζώα χώθηκαν στη λίμνη για να σωθούν. Αλλά ένα μικρό κολιμπρί κουβαλούσε νερό με το ράμφος του και έριχνε στην καρδιά της φωτιάς. ”Τι κάνεις;” τον ρώτησε ο βασιλιάς της ζούγκλας, το λιοντάρι. ”Δεν βλέπεις πως αυτό που κάνεις είναι μάταιο;” Και το κολιμπρί απάντησε ψυχρά: ”Κάνω αυτό που μου αναλογεί”.”
^Αφρικανικό παραμύθι
