Ιστορικά

Πετάει, πετάει | Γεώργιος Δροσίνης, 1880

%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25B9%25CE%25BF%2B%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B9%2B%25CE%25BC%25CE%25B5%2B%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25C2%25AB%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B5%25CE%25B9%252C%2B%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B5%25CE%25B9%252C%2B%25CF%2584%25CE%25BF%253B%25C2%25BB.%2B%25CE%2593%25CF%258D%25CF%2581%25CF%2589%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B1950

Επιτραπέζιο παιχνίδι με πιόνια «Πετάει, πετάει, το;». Γύρω στο 1950

Μουσείο Μπενάκη

«― Πετάει, πετάει το πουλί! πετά το περιστέρι!
Πετά η καρδιά!… Τι, πώς, πετά κι εσήκωσες το χέρι;»
― Και μ’ ερωτάς; Δεν ήξερες λοιπόν, ξερό κεφάλι,
Φτερά πως έχουν και πετούν η μια καρδιά ’ς την άλλη.

Γεώργιος Δροσίνης, «Πετάει, πετάει», Ιστοί αράχνης, 1880