Alphabetarion # Diary Alphabetarion # Senses | Anaïs Nin, 1931-34 1 Jean Metzinger, Seated Woman, 1919 . “She is suspicious of words. She lives by her senses, by her intuition. We don’t have a language for the senses. Feelings are images, sensations are like musical sounds. How are you going to tell about them?” The Diary of Anaïs Nin, 1931-1934 Tags: 1930s, Anais Nin, Five senses, Jean Metzinger, Words Continue Reading Previous Book//mark – The Transmigration of Timothy Archer | Philip K. Dick, 1982Next Anna Akhmatova | Sketches by Amedeo Modigliani, 1911 More Stories Alphabetarion # Alphabetarion # Feed | Rutger Bregman, 2019 0 Alphabetarion # Flavor Alphabetarion # Within | Gertrude Stein, 1874-1946 0 Alphabetarion # Alphabetarion # Fly | Alejandro Jodorowsky 0 1 thought on “Alphabetarion # Senses | Anaïs Nin, 1931-34” John Sotiropoulos: συνειρμικά μου θύμισε:«…Πόσες λέξεις ξέρει ἕνας ἄνθρωπος;» ρωτᾶ ρητορικά ή νεαρή κοπέλα τή μητέρα της. «Πόσες χρησιμοποιεί στό καθημερινό του λεξιλόγιο; Ἑκατό, διακόσιες, τριακόσιες; Τυλίγουμε τά αἰσθήματά μας σέ λέξεις, προσπαθοῦμε νά ἐκφράσουμε μέ λέξεις τή χαρά, τή λύπη καί κάθε μας συγκίνηση, δηλαδή ὅλα ὅσα στήν πραγματικότητα μένουν ἀνέκφραστα. Ό Ρωμαίος εἶπε ὄμορφα λόγια στήν Ἰουλιέτα, λέξεις ζωντανές, ἐκφραστικές, πού σίγουρα ὅμως δέν ἔλεγαν οὔτε τά μισά ἀπό ὅσα ἔκαναν τήν καρδιά του νά χτυπᾶ δυνατά, τοῦ ἔκοβαν τήν ἀνάσα κι ἔκαναν τήν Ἱουλιέτα νά ξεχνᾶ τά πάντα, πέρα ἀπό τήν ἀγάπη της.» Ὑπάρχει κι ἄλλο εἶδος γλώσσας, κι ἄλλη μορφή ἐπικοινωνίας μέ τά αἰσθήματα καί τίς εἰκόνες. Μ' αὐτή τήν ἐπικοινωνία οἱ ἄνθρωποι παύουν νά εἶναι χωρισμένοι ό ἕνας ἀπό τόν ἄλλον, οἱ φραγμοί καταργοῦνται.Αντρέι Ταρκόφσκι, Σμιλεύοντας τον χρόνο Reply Leave a Reply Cancel replyYour email address will not be published. Required fields are marked *Comment * Name Email Website Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
John Sotiropoulos: συνειρμικά μου θύμισε:«…Πόσες λέξεις ξέρει ἕνας ἄνθρωπος;» ρωτᾶ ρητορικά ή νεαρή κοπέλα τή μητέρα της. «Πόσες χρησιμοποιεί στό καθημερινό του λεξιλόγιο; Ἑκατό, διακόσιες, τριακόσιες; Τυλίγουμε τά αἰσθήματά μας σέ λέξεις, προσπαθοῦμε νά ἐκφράσουμε μέ λέξεις τή χαρά, τή λύπη καί κάθε μας συγκίνηση, δηλαδή ὅλα ὅσα στήν πραγματικότητα μένουν ἀνέκφραστα. Ό Ρωμαίος εἶπε ὄμορφα λόγια στήν Ἰουλιέτα, λέξεις ζωντανές, ἐκφραστικές, πού σίγουρα ὅμως δέν ἔλεγαν οὔτε τά μισά ἀπό ὅσα ἔκαναν τήν καρδιά του νά χτυπᾶ δυνατά, τοῦ ἔκοβαν τήν ἀνάσα κι ἔκαναν τήν Ἱουλιέτα νά ξεχνᾶ τά πάντα, πέρα ἀπό τήν ἀγάπη της.» Ὑπάρχει κι ἄλλο εἶδος γλώσσας, κι ἄλλη μορφή ἐπικοινωνίας μέ τά αἰσθήματα καί τίς εἰκόνες. Μ' αὐτή τήν ἐπικοινωνία οἱ ἄνθρωποι παύουν νά εἶναι χωρισμένοι ό ἕνας ἀπό τόν ἄλλον, οἱ φραγμοί καταργοῦνται.Αντρέι Ταρκόφσκι, Σμιλεύοντας τον χρόνο Reply
John Sotiropoulos: συνειρμικά μου θύμισε:
«…Πόσες λέξεις ξέρει ἕνας ἄνθρωπος;» ρωτᾶ ρητορικά ή νεαρή κοπέλα τή μητέρα της. «Πόσες χρησιμοποιεί στό καθημερινό του λεξιλόγιο; Ἑκατό, διακόσιες, τριακόσιες; Τυλίγουμε τά αἰσθήματά μας σέ λέξεις, προσπαθοῦμε νά ἐκφράσουμε μέ λέξεις τή χαρά, τή λύπη καί κάθε μας συγκίνηση, δηλαδή ὅλα ὅσα στήν πραγματικότητα μένουν ἀνέκφραστα. Ό Ρωμαίος εἶπε ὄμορφα λόγια στήν Ἰουλιέτα, λέξεις ζωντανές, ἐκφραστικές, πού σίγουρα ὅμως δέν ἔλεγαν οὔτε τά μισά ἀπό ὅσα ἔκαναν τήν καρδιά του νά χτυπᾶ δυνατά, τοῦ ἔκοβαν τήν ἀνάσα κι ἔκαναν τήν Ἱουλιέτα νά ξεχνᾶ τά πάντα, πέρα ἀπό τήν ἀγάπη της.» Ὑπάρχει κι ἄλλο εἶδος γλώσσας, κι ἄλλη μορφή ἐπικοινωνίας μέ τά αἰσθήματα καί τίς εἰκόνες. Μ' αὐτή τήν ἐπικοινωνία οἱ ἄνθρωποι παύουν νά εἶναι χωρισμένοι ό ἕνας ἀπό τόν ἄλλον, οἱ φραγμοί καταργοῦνται.
Αντρέι Ταρκόφσκι, Σμιλεύοντας τον χρόνο