Lady moon | Lord Houghton, 1871
Lady Moon by Lord Houghton, Child Life: A Collection of Poems, 1871
.
Lady Moon, Lady Moon, where are you roving?
“Over the sea.”
Lady Moon, Lady Moon, whom are you loving?
“All that love me.”
Are you not tired with rolling, and never
Resting to sleep?
Why look so pale and so sad, as forever
Wishing to weep?
“Ask me not this, little child, if you love me;
You are too bold;
I must obey the dear Father above me,
And do as I’m told.
Lady Moon, Lady Moon, where are you roving?
“Over the sea.”
Lady Moon, Lady Moon, whom are you loving?
“All that love me.”
Lord Houghton, Lady moon, 1871
Ipomoea alba / aka tropical white morning-glory / or moonflower / blooming
https://www.youtube.com/watch?v=JUkEfkzMlrM
.
Με ξύπνησαν τα δάχτυλα από το σεληνόφως.
Άϋλο χάδι, ψυχρό.
Αισθανόμουν ρίγη.
Τούτη η απροσδιόριστη, αόριστη θωπεία
μετέδινε στην παρουσία μου
την αργυρόηχη δύναμή της,
ελαφρότατη σα σκιά,
επίμονη, άγνωστη ομιλία.
Ω, η αδυσώπητη αφή, αίσθηση δεινή,
όπως ν’ αγγίξει μπορεί
ήχος μακρινός, εξαίσια λυπητερός.
Έτρεμα απ’ την πιο ακίνητην ηδονή
και το φως ήθελε να μ’ ανησυχεί
σιωπηλό, άλλου κόσμου φωνή ερωτική.
Τούτ’ η ανησυχία,
μεσ’ στην πλήρη νυχτερινήν ησυχία,
με περιτρέχει. Ήμουν ακίνητος σαν κοιμισμένος
κι όμως, μαζύ φοβερά ξυπνητός,
όπως στα όνειρα.
Στην τέλεια σιγή μέσα,
έξαφνα, αισθάνθηκα τότε,
όλη την ψυχρήν ειρωνεία απ’ το φως αυτό,
εκείνην που έχουν τα σκιώδη, τα φευγαλέα,
εκείνα που γλιστράν απ’ τα χέρια μας,
τα ονειρώδη εκείνα, που αφή μας αποζητά
και χάνονται,
αφήνοντας τα χέρια μας ανοιχτά,
πεινασμένα, πυρετώδη να περιμένουν.
Της Σελήνης Ι / Ζωή Καρέλλη / Το πλοίο / 1955
.