Πάνω από τον εαυτό του | Branimir Scepanovic, 1974

Gabriele Münter, Before Lana, 1908

“Κάτι τέτοιες στιγμές πάντα του φαινόταν σαν αυτή η κορυφή να ήταν η μοναδική πιθανή σωτηρία του, και ύστερα από τόσο καιρό, παραδόξως, ακόμη και τώρα, ιδού, τούτη τη στιγμή, ενώ βημάτιζε προς τη λυσσασμένη ανθρώπινη αγέλη, πάσχιζε απεγνωσμένα να διακρίνει εκείνα τα καθαρά, χιονισμένα περιγράμματα στον άδειο ουρανό, και έτσι, έστω και στις σκέψεις του, να ανυψωθεί πάνω από τον εαυτό του και τον φόβο του. “

Branimir Scepanovic, Στόμα Γεμάτο Χώμα, 1974
μτφ. Ισμήνη Ραντούλοβιτς