Alone at the heart of the earth | Salvatore Quasimodo (1930)
Δημήτρης Παπαδήμος: Salvatore Quasimodo, Ακρόπολη, 1960
“Everyone is alone at the heart of the earth,
pierced by a ray of sunshine;
and suddenly it’s evening.”
Salvatore Quasimodo, Suddenly It’s Evening, 1930
** Federico Patellani: The Italian poet Salvatore Quasimodo’s hands resting on a sheet of poetry, Milan, 1964
Μια νύχτα στην Αθήνα στην άσπρη θάλασσα
της Ακρόπολης η κουκουβάγια είπε Αθήνα.
Δεν ήταν κάλεσμα κακό, το φεγγάρι
κατάλευκο, ο γρανίτης σκληρός αφρός
κι ο ελαιώνας κοντά στο Ερέχθειο
σχημάτιζε κεκλιμένα κυματοειδή τρίγωνα,
κινούμενους σκαραβαίους. Σήμανε η κουκουβάγια,
δροσερή, ευτυχής, πάνω απ' τη θάλασσα. Οι κίονες,
ζώα λευκού αίματος, σάλευαν
μέσα στη στήλη. Συλλογισμένο πουλί
η κουκουβάγια, περιστρεφόμενος στοχασμός,
μιά μελωδική έλλειψη
με αρμονικό και τέλειο ράμφος. Ο ξεναγός έλεγε
από το κύμα του της σελήνης
ότι στο κέντρο του Παρθενώνα
η έκρηξη μιας τουρκικής πυριτιδαποθήκης
κατάστρεψε την αρμονία των όγκων,
έλεγε την κατάρρευση της Αθηνάς Παλλάδας,
τον ερχομό της Μαρίας
Παρθένε μήτηρ, κόρη του τέκνου σου,
πάνω στης κίτρινης κουκουβάγιας το ξύλινο κέρας.
Τη νύχτα στην Ακρόπολη / Salvatore Quasimodo / 1901-1968 / μτφ Eυριπίδης Γαραντούδης
.