Book//mark – Η τρέλα | Leonid Andreyev (1902)

Leonid Andreyev, Msyl , 1902 (Thought / A Dilemma: A Story of Mental Perplexity)

”Από ό,τι υπάρχει εκπληκτικό και ακατανόητο στη ζωή, τίποτα δεν είναι πιο θαυμαστό από την ανθρώπινη σκέψη. Υπάρχει  μέσα σ’ αυτή ένα θείο στοιχείο. Είναι  ένα δείγμα της αιωνιότητας, κι είναι μια δύναμη που δεν έχει όρια. Οι άνθρωποι στέκονται κατάπληκτοι κι αποθαυμάζουν κοιτώντας τις χιονισμένες κορυφές των ψηλών βουνών. Αν καταλάβαιναν τους εαυτούς τους, θα έμεναν ακόμη πιο εκστατικοί για την ίδια τους σκέψη απ’ όλα τα βουνά κι όλες τις ομορφιές κι όλους τους θησαυρούς του κόσμου.”

”Και απολάμβανα τη σκέψη μου. Αθώα στην ομορφιά της, μου δινότανε, περιπαθής σαν μια ερωμένη, με υπηρετούσε σαν σκλάβα και με βοηθούσε σαν φίλος.”

”Η μονοκόμματη σκέψη είχε σπάσει σε χιλιάδες άλλες σκέψεις και κάθε μια ήταν δυνατή κι όλες ήσαν εχθροί, γύριζαν σ’ έναν άγριο κύκλο,  η μουσική τους ήταν μια φωνή θηρίου, αχολογούσε σαν τρομπέτα που ‘ρχότανε από ένα βάθος αόρατο για μένα. Ήταν η απομακρυσμένη σκέψη κι η πιο τρομερή έχιδνα, γιατί κρυβότανε στο σκοτάδι. Είχε φύγει απ’ το μυαλό μου, όπου την κρατούσα σφιχτά, για να πάει  στα πιο απόκρυφα μέλη του σώματος, στα σκοτεινά βάθη τ΄ανεξερεύνητα. Και κει φώναζε σαν ξένη, σαν σκλάβα που ελευθερώθηκε, αναιδής και κυνική στην ατιμωρησία της.”

”Θα μου αποδείξετε πώς είμαι τρελός. Εγώ θα σας αποδείξω πως είμαι υγιής. Σεις θα μου αποδείξετε πως είμαι καλά και εγώ θα σας αποδείξω πως είμαι τρελός. Θα μου πείτε πως δεν πρέπει να σκοτώνει κανείς, ούτε να κλέβει, ούτε να απατά, γιατί είναι ανήθικο κι εγκληματικό, κι εγώ θα σας αποδείξω πως μπορεί κανείς να σκοτώνει και να κλέβει και πως είναι πολύ ηθικό. Και θα σκεπτόσαστε και θα μιλάτε, κι εγώ θα σκέπτομαι και θα μιλάω το ίδιο, κι όλοι θα έχουμε δίκιο και κανείς μας δεν θα χει δίκιο. Πού βρίσκεται ο δικαστής που να μπορεί να μας δικάσει και να βρει την αλήθεια; ”

Leonid Andreyev, Η τρέλα, 1902 μτφ: Μιχάλης Ποταμιάνος
Leonid Andreyev, Msyl , 1902 (Thought / A Dilemma: A Story of Mental Perplexity)