Η πόλη των νεκρών | Δούκας Καπάνταης, 2006

Joan Miro, Portrait II, 1938
– Που πάμε μητερούλα όταν πεθαίνουμε;
Κι η μητερούλα:
-Ακίνητοι, βουβοί θαλαμηπόλοι
φυλάνε κάθε νύχτα τις καμπίνες,
μη τύχει κι οι απροσμέτρητες ευθύνες
μας κάνουν να ξεχάσουμε την πόλη.
Βαθιά, μέσα στα μέσα φιλιστρίνια
κινείται με ταχύτητα νερού
το μέσα και το έξω του καιρού.
-Γιατί μου δείχνεις όλο τα δελφίνια;
-Σώπα! Κάποιος φυλά την πόρτα· τώρα
νομίζω πως κινείται· σήκω, πάμε!
-Τι σου ’πα μόλις τώρα;
-Δεν θυμάμαι.
-Καιρός λοιπόν ν’ αλλάξουμε τα δώρα.
-Θυμήθηκα που πάμε και ξανά
τα μάτια σου μου φαίνονται νεκρά.
Δούκας Καπάνταης, Η πόλη των νεκρών, 2006