Ανευ ουσίας, άνευ σημασίας | Δημήτρης Πουλικάκος, 1972

Αλέξης Ακριθάκης, Η σχέσις των γραμμάτων και των καφενείων, 1966

Πλησιάζοντας επέτειος
Με πιάνει πονοκέφαλος
Ποιός τάχα να ‘ναι υπαίτιος;
Ποιός άραγε υπεύθυνος;

Άνευ σημασίας
Άνευ ουσίας
Το φύλλο, η κούνια, ο μπάρμπας

Προσέχετε την άνοδο
Η όμικρον ολίσθισις
Η έψιλον κατεύθυνσις
Μία μικρή μεγέθυνσις

Άνευ σημασίας
Άνευ ουσίας
Οριζοντίως, καθέτως, πλαγίως

Πώς, πού και πότε πρέπει;
Ο κύριος από εκεί μας βλέπει
Τρέχα, στην άκρη του δρόμου
Παραμονεύει ο άρχων του τρόμου

– Για μένα;
– Για μένα;
– Για μένα;
– Για μάς!

Στην τύχη περιπλάνησις
Στοιχείων εξαφάνισις
Περάστε να σας δούμε λίγο
Για πέστε μου από πού να φύγω;

Άνευ σημασίας
Άνευ ουσίας
Σκέψου, σκέψου, παύσις

Τεμπέλικα τα νιάτα
Χοντροί οι βιομήχανοι
Στρουμπουλές οι νταντάδες
Έξυπνοι οι μπέμπηδες

Άνευ σημασίας
Άνευ ουσίας
Ληξιαρχείο, νοσοκομείο, λυσσιατρείο

Πώς, πού και πότε πρέπει;
Ο κύριος από εκεί μας βλέπει
Τρέχα! Στην άκρη του δρόμου
Παραμονεύει ο άρχων του τρόμου

– Για μένα;
– Για μένα;
– Για μένα;
– Για μάς!

Δημήτρης Πουλικάκος, Ανευ σημασίας, άνευ ουσίας, 1972

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε το 1972, στη διάρκεια της δικτατορίας.
Κυκλοφόρησε το 1976 στο δίσκο «Μεταφοραί – Εκδρομαί: Ο Μήτσος» του Δημήτρη Πουλικάκου.