Ο άντρας με το κολοκυθένιο κεφάλι / The Man with the Pumpkin Head | Robert Walser, 1914

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άντρας που αντί για κεφάλι, είχε πάνω στους ώμους του ένα κούφιο κολοκύθι. Μ’ αυτό δεν μπορούσε να πάει μπροστά. Κι όμως, ήθελε να είναι ο πρώτος. Ένας τέτοιος!

Για γλώσσα είχε ένα φύλλο βελανιδιάς που κρεμόταν απο το στόμα του και τα δόντια του ήταν μόνο με το μαχαίρι σκαλισμένα. Αντί για μάτια είχε μονάχα δυο στρογγυλές τρύπες. Πίσω απ’ τις τρύπες τρεμόφεγγαν δυο μικρά κεριά. Αυτά ήταν τα μάτια του. Μ’ αυτά δεν μπορούσε να δει μακριά. Κι όμως, έλεγε ότι είχε τα καλύτερα μάτια, ο καυχησιάρης!

Στο κεφάλι του είχε ένα ψηλό καπέλο’ το ‘βγαζε, όταν κάποιος του μιλούσε, τόσο ευγενικός ήταν.

Μια φορά πήγε περίπατο. Μα ο άνεμος φύσηξε τόσο δυνατά, που τα μάτια του έσβησαν. Θέλησε τότε να τα ξανανάψει, μα δεν είχε σπίρτα. Άρχισε να κλαίει με το υπόλοιπο των κεριών του, γιατί δεν μπορούσε να βρει το δρόμο για το σπίτι του. Κάθησε τότε, πήρε το κολοκυθένιο κεφάλι του ανάμεσα στα δυο του χέρια και ευχήθηκε να πεθάνει. Μα ο θάνατος δεν ήταν εύκολος.

‘Ηρθε, πιο μπροστά, μια πασχαλίτσα και του έφαγε το φύλλο βελανιδιάς από το στόμα. Ήρθε, πιο μπροστά ακόμα, ένα πουλί και άνοιξε με το ράμφος του μια τρύπα πάνω στο κολοκυθένιο κρανίο του. Ήρθε, πιο μπροστά ακόμα, ένα παιδί και του πήρε τα δυο κεράκια. Τότε μπόρεσε να πεθάνει.

Ακόμη τρώει η πασχαλίτσα το φύλλο, ακόμη ανοίγει τρύπα το πουλί και το παιδί παίζει με τα κεράκια.

Robert Walser, The Man with the Pumpkin Head, 1914

Also: